Tükettim..

Acıdan midesi bulanır mı insanın? Bulanıyormuş demek.. Tiksindim çektiğim sancıdan. Sebebini bile bilmediğim her düş kırıklığından sıkıldım..
Her gözyaşımın faturasını sana kesmek, yaşadığımız aşka haksızlık olacaktı sustum.  Düğüm düğüm oldu ses tellerim, sesin adının geçmeyeceği her cümleyi yutmak zorunda kaldım da şu lanet gecelerde yine de diyemedim sana ”özledim” diye..
Rakı varsa umut vardır felsefesinden yola çıktığım her gece, sözümona huzura sızmak için uykuya daldığım her gece, kabuslarıma bir yenisini daha ekledim.

Tanrım; Hep ben mi ”elinden şekeri alınan çocuk” deyip isyan edemesem de, içimden çığlık çığlığa haykırdım bunu o sancılı gecelerde.
İyileşmeyi reddeden, yaralarımı sarmayın N’olur onlara tuz basın diyen bi kadın var şimdilerde aklımda.. Ne desem boş.. Ne desem laf değil.. Ne desem güldürsem yüzünü bilemediğim..

Tanrım; ağlamak çözüm olmayacaksa neden ıslanır ki o kirpikler vakitli vakitsiz..
Tanrım; o bir kez olsun uyuyamayacaksa kollarımda neden çıkardın karşıma..
Kadın; keşke giderken ellerimi  götürseydin de seni yazmak zorunda kalmasaydım diyorum bazen..
Kalbim; ya dur beni öldür, ya sus onu öldür içimde..
Sezen Abla; ”tükeneceğiz” derken tam olarak bu muydu kastettiğin?
Tükettim..  amk.